Александр Кугаевский. Семь нот

СЕМ нот

Калі словы ўзнёслыя.
Узнёслыя і пачуцці.
Душа мая,
Як стары гармонік.
Ірвецца ўвысь.
Як параненая птушка.
Каб толькі ўгару...
Дам клавішам далонь.
Дыхаць! Дыхаць!
І паветра напіцца
Каб удосталь.
Надыхацца вышынёй.
І я крычу,
Мяхі расправіўшы
Крылы.
І крык вібруе
Ўсім  мной.
Жадаю!
Жадаю душы  свята.
Такі!
Што месца мала на зямлі.
Я ўвесь!
Я ўвесь у вар'яцкім
Крыку. Ільецца.
Раўчуком гарачы
І кіпячы  пот.
Гук рассыпаецца.
І музыкай кладзецца.
Я паасобны.
На сем гучнагалосых нот.
Я ДО.
Я ДОпаўна напіўся.
Напал запалу.
І пачуцці дабяла.
Я РЕ.
Рашуча здурнеў.
Але гэты свет.
Даўно з глузду з'ехаў!
Я МІ.
Я Імгненне, адно імгненне..
У якім вечнасць,
Няма меж.
Я ФА.
Я, у фатуме, сумнеў.
Хаця кахае рок.
Паставіць у паставу "ніцма".
Я СОЛЬ.
Мне СОЛЬ, такая доля.
Але, саладзей цукра на густ.
Я ЛЯ.
Душа сказала:
-ВоЛЯ!
І скінула,
На час цяжкі груз.
Я СІ.
Я Сілы  небывалай.
Што неба,
Так страсянуць магу!
Каб зоркі,
Усе жаданні выконвалі.
Загадвай!
Сёння я змагу!
…А гук хрыпіць.
Мяхі даўно прабіты.
Ну, не!
Сем нот ужо ў ва мне.
Хай і не зразуметы.
Крык душы і птушкі.
Усё жыццё - палёт.
І зоўсім не ў сне…

   Перевод на белорусский язык

Семь нот

Когда слова возвышены.
Возвышены и чувства.
Душа моя,
Как старая гармонь.
И рвется ввысь.
Как раненая птица.
Чтоб только вверх...
Дам клавишам ладонь.
Дышать! Дышать!
И воздуха напиться
Чтоб вдоволь.
Надышаться высотой.
И я кричу,
Меха расправив
Крылья.
И крик вибрирует
Всем  мной.
Хочу!
Хочу душе я праздник.
Такой!
Что места мало на земле.
Я весь!
Я весь в безумном
Крике. Льется.
Ручьем горячий
И кипящий  пот.
Звук рассыпается.
И музыкой ложится.
Я разделен.
На семь звучащих нот.
Я ДО.
Я ДОпьяна напился.
Накал страстей.
И чувства добела.
Я РЕ.
Решительно рехнулся.
Но этот мир.
Давно сошел с ума!
Я МИ.
Я МИг, одно мгновенье..
В котором вечность,
Нет границ.
Я ФА.
Я, в фатуме, сомненье.
Хоть любит рок.
Поставить в позу «ниц».
Я СОЛЬ.
Мне СОЛЬ, такая доля.
Но, слаще сахара на вкус.
Я ЛЯ.
Душа сказала:
-ВоЛЯ!
И скинула,
На время тяжкий груз.
Я СИ.
Я СИлы  небывалой.
Что небо,
Так встряхнуть могу!
Чтоб звезды,
Все желанья исполняли.
Загадывай!
Сегодня я смогу!
…А звук хрипит.
Меха давно пробиты.
Ну, нет!
Семь нот уже во мне.
Пусть и не понят.
Крик души и птицы.
Вся жизнь - полет.
И вовсе не во сне…


Рецензии