Валерий Сюткин. Осень-кошка в рыжих сапогах

Восень-котка ў рудых ботах
 
Каляндар  з кожным днём худнее
Пачуццё, стварае  адысею, лужам
Вось  два гады і тыдзень разам з ею.
Рухаецца  памяць наша гужам.
 
Кажу сабе: "Родны мой, трымайся!",
Кажу: "Чэрпай надзею з гакам -
Спатрэбіцца, толькі не спяшайся
І не будуй ілюзій па здагадках!"

Прыпеў:

Восень - котка ў рудых ботах,
Бегае і шэпча: "Алілуя" бясконца.
Раніца зябка хаваецца ў кустах,
Патрабуе  пацалункаў сонца.

Восень - котка ў рудых ботах,
Бегае і шэпча: "Алілуя" бясконца
Раніца зябка хаваецца ў кустах,
Патрабуе  пацалункаў сонца.

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович

Осень - кошка в рыжих сапогах
 
Календарь худеет с каждым днём,
Чувство, превращаясь в одиссею,
Движется за памятью гуськом
Вот уже два года и неделю
Говорю себе: "Родной, терпи!",
Говорю: "Черпай надежду с гаком -
Пригодится, только не спеши
И не строй иллюзий по догадкам!"
Припев:
Осень - кошка в рыжих сапогах,
Бегает и шепчет: "Аллилуйя"
Утро зябко прячется в кустах,
Требуя от солнца поцелуя
Осень - кошка в рыжих сапогах,
Бегает и шепчет: "Аллилуйя"
Утро зябко прячется в кустах,
Требуя от солнца поцелуя


Рецензии