Константин Вуколов. На кого любовь похожа

Без яе - мароз казыча,
Ад яе - сардэчны жар.
Кажуць,што каханне звычай,
Як палаючы пажар.

Усміхнецца, назавецца
Смачнай ягадай лясной,
То паводкай разальецца
Салаўінаю вясной.

З ёй становіцца пагодна
Нават раніца ў журбе.
На каго любоў падобна?
Ну, вядома, на цябе.

  Перевод на белорусский язык


Рецензии