Анатолий Лисица. Весеннее

Я НЕ ЎБАЧЫЎ - АДГАДАЎ
Вясновае
Ужо іншы, вясновы голас
У птушак, сініц, вераб'ёў.
У капяжы чуецца весялосць
І шум падвыпіўшых ручаёў.

Снягі аселі і счарнелі.
Паветра свежае! Раніцою пі!
Якая дабрыня ў целе -
Вясна на вуліцы, сляпі!

З аблокаў ясных і шчаслівых
Струменіць мілатой святое.
А ў галубак палахлівых
Ад галубоў няма адбоя.

У каханай сінеча нябёсаў
У вачах бяздонных і дзівосных.
Нявесты – закаханых востраў
Ва ўвесь сусвет, у такія вёсны.

 Перевод на белорусский язык


 


Рецензии