Мітусня вакол астыла.
Мне абрыдлі нават вершы!
А гады абходзяць, з тылу:
то бурляць, то - ціха ўпершы.
Нізкарослых дзён крушэнне.
Першы ціўкат па лужках.
Дай мне Божа, у суцяшэнне,
гам птушыны, уцешны пах.
Высь. Бярозавыя шаці
па баках астылых рэк.
У чыстым полі, як распяцце,
з плугам стромы чалавек.
Перевод на белорусский язык Максим Троянович
Старикан Владислав. Суета сует остыла
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118030202975
Свидетельство о публикации №118030202975
Рецензии