Я жыву летуценнямі, ды каханае ценямі
Я прайшоўшым юнацтвам жыву
Я яго да сябе не заву,
Бо яго не прывабіш маленнямі
Я жыву летуценнямі ды кахання маленнямі
У дымах сноў і мрояў блукаю
Я канне маё ўсё шукаю
Што мільгае вясновымі ценямі.
Я жыву летуценнямі, ды кахання пакутамі
І шчаслівы, што даў Бог так жыць
Адной сцежкай с каханай хадзіць
Ды папераю з ёй не быць скутымі!
Я жыву летуценнямі, пачуцця толькі ценямі
Толькі сэрца мне стыне з гадамі
Глохнуць душы ці гэта мы самі
Атруцілі жыццё аддаленнямі!
Я жыву летуценнямi
© Copyright: Станислав Шастак, 2018
Свидетельство о публикации №118011300786
Свидетельство о публикации №118011300786
Рецензии