А куды ты сёння знікла,
Што і следу не відно?
Ужо вечар і я звыкла
Адшукаў тваё вакно.
Але там няма нікога
Ні абрысу, ні святла...
Невядомая дарога
Цябе з дому павяла.
Можа блізка, ці далёка-
Усё адно ня дома ты,
Захінае смугой вока
Кужаль горкай нематы
І хоць веру, што дарога
Прывядзе цябе назад;
З сэрца зваліцца трывога.
Сьвятлу ў вокнах буду рад!
А куды ты сёння знiкла
© Copyright: Станислав Шастак, 2017
Свидетельство о публикации №117051511556
Свидетельство о публикации №117051511556
Рецензии