Асеннi вечар
На развітанне абудзіў наўкол абшары,
Асыпаў золатам бярозак верхавіны,
Дзівак-блазнота, быў ён тут і раптам- згінуў.
Расплыўся белым палатном па-за ракою,
І тонкім месяцам блішчаў над галавою,
І кінуў зорак карагод у паднябессі,
На крылах шэрых журавы яго панеслі.
Па зорных сцежачках яны панеслі лета,
Спявала восень у журбе свае санеты,
Хоць ноч асенняя цяплом ужо не грэла,
Ды зорка ў небе для дваіх яшчэ гарэла.
Свидетельство о публикации №116103011552
София Лещевич 15.11.2016 05:04 Заявить о нарушении
Лариса Геращенко 15.05.2017 13:07 Заявить о нарушении
4-ая - чудак-баловник был здесь и вдруг исчез.... как-то так.
Валентина Ментуз 09.01.2018 18:27 Заявить о нарушении