I. Шамякiну

З якіх "крыніц" "глыбокай плыні"
Ты высек праўды чысціню?
Падмурак творчасці не з гліны,
З глыбінь палесскіх, з бурштыну!

Вось ён, як "сэрца на далоні"-
Празрысты, сонечны, жывы!
Як свет тых "вёснаў непаўторных",
Што праз гады ярчэй гарыць.

Высокі, моцны, нібы горы,
Ці тыя волаты-"дубы" -
іх "голле" з сонейкам гаворыць,
А мудрасць - гэта "карэнні".

Бо майстар талент свой і сілы
Узяў ад маці, ад зямлі.
"Атланты і карыятыды" -
Не богі, побач з ім жылі!

А час нялёгкі быў, няпросты -
Да працы зваў і барацьбы.
"Агонь і снег" і "снежны зімы"
"Трывожным шчасцем" праляглі.

Гартаю родных кніг старонкі-
Хвалююць душу зноў і зноў,
І дораць чытачам бясконца
Надзею,Веру і Любоў!

*Иван Петрович Шамякин (белор. Iван Пятровiч Шамякiн; 1921—2004) — белорусский советский писатель, общественный деятель.

Народный писатель Белорусской ССР (1972). Герой Социалистического Труда (1981). Лауреат Сталинской премии третьей степени (1951). Член ВКП(б) с 1943 года. Академик Национальной академии наук Белоруссии (1994).
"Крыніцы","Глыбокая плынь","Сэрца на далоні",Непаўторная вясна","Дуб","Карэнні і голле","Атланты і карыятыды","Агонь і снег","Снежныя зімы", "Трывожнае шчасце",-далеко неполный перечень прозведений И.П.Шамякина.