Генэзiс кахання

А я ці па каханню сох,
Ці па табе, мой краю мілы,
Не быў адзін. Ісці ўдвох
Лягчэй хада і болей сілы.

Бо ўдваёх шанс данясці
Радзіме скарб, жыццём сабраны,
Ўсё ж надзейней. Бо ў пуці
Сустрэнуць здрады, боль ды раны.

Удвох надзейней адшукаць
Да мэты ясную дарогу,
Бо думкі можна давяраць
Душы каханай, як і Богу!

Душы, што Бог у помач даў,
Каб зменьшыць пошукаў хістанне,
Каб паміж клопатаў і спраў,
Як Фенікс, век жыло каханне!


Рецензии
И чтобы любовь не увядала никогда!

Игорь Белкин   06.07.2015 09:11     Заявить о нарушении
Спасибо, Игорь Константинович!
Именно так! Везде и вновь, чтоб в жизни правила любовь!

Станислав Шастак   06.07.2015 14:06   Заявить о нарушении