Паспрабуйце вярнуцца...
Ў цьмяным змроку таемная постаць...
Налію ў гранёную шклянку віна,
Адзінокую восень паклічу ў госці.
Пасядзім за размовай за сціплым сталом,
Прыгадаем ў мінулым, што сэрца параіць.
Успаміны разбавім чырвоным віном,
Каб стамлённае сэрца не раніць.
Паспрабуем вярнуцца да тое мяжы,
Дзе забылі пра нас і ніхто не чакае --
Над магілай бацькоў, ледзь жывыя крыжы,
Параскінулі рукі ў адчаі.
Засынае размова - знайшла свой куток.
Плача жаласна дождж каля саду...
Як трымаецца моцна пажоўклы лісток,
За галінку, ў канцы лістападу!..
Попытайтесь вернуться.
В саду осень задумчиво бродит одна...
Силуэт в тусклом свете, как тайна...
Два бокала налью золотого вина--
Может осень зайдет в дом, случайно.
Побеседуем, с грустью, за скромным столом,
Вспомним всё, что нам сердце предложит
И разбавим тоску, слегка горьким вином,
Чтобы сердце слезой не тревожить.
Попытаемся снова вернуться в мечты...
Только нас там забыли, никто не встречает --
Над могилой родных, чуть живые кресты,
Вновь раскинули руки в печали.
Засыпает беседа - нашла уголок.
Плачет жалостно дождь возле сада...
Я цепляюсь за жизнь, как последний листок,
Что желтеет на ветке, в конце листопада.
20.06.2015
Свидетельство о публикации №115033004988
У лістападзе мінулага года выпадкова напаткала вашы творы - ўразілі.
Прабачце, на эмоцыях дазволіла сабе перакласці "Паспрабуйце вярнуцца..." на расейскую мову.
Асобныя радкі вашага твора ўзрушылі да глыбіні душы - радкі моцныя, сціслыя і дакладныя - ні дадаць ні зменшыць нельга.
Асабліва хочацца вылучыць
"Над магілай бацькоў, ледзь жывыя крыжы,
Параскінулі рукі ў адчаі."© Леонтий Обринский
Трапная метафара прымушае чытача адчуць ўвесь трагізм сучаснасці адносна пакінутых вёсак, балючага разрыву з продкамі, незваротнасці часу, боль, адчай, шкадаванне аб згубленых каранях...
Але між тым цепліцца надзея:
" Як трымаецца моцна пажоўклы лісток,
За галінку, ў канцы Лістападу!. "© Лявонцій Обринский
Таму перакладаючы ваш твор рупілася захаваць аўтарскую знаходку - маю рацыю сцвярджаць, што менавіта гэтыя радкі надаюць вершу асаблівы настрой і вылучаюць яго з сотні іншых твораў.
Лявонцій, вашы вершы здзіўляюць мяне сваёй глыбінёй і ёмістасцю метафар.
Спадзяюся, што на вашай страронцы з'явяцца новыя творы.
З удзячнасцю і павагай да вас і вашай творчасці,
Марына В.-В.
http://www.stihi.ru/2015/11/20/3523
П.С.
Прабачце, затрымалася з водгукам.
Марина Влада-Верасень 16.02.2016 10:38 Заявить о нарушении
Добры дзень, Марына!
Дзякуй Вам за чытанне маіх вершаў і пашыраную, змястоўную рэцэнзію(хаця ацэнка маёй творчасці
Вамі надта завышана). Амаль не пішу і на старонцы бываю рэдка, як і належыць аматару.
Што датычыцца пераклада. Шчыра кажучы, Марына, я не маю аніякага ўяўлення аб патрабаваннях
к перакладу вершаў і крытэрыях ацэнкі вершаваных перакладаў. Вось Вы пераклалі верш - і я Вам
за гэта вельмі ўдзячны.
Адзначу, што пераклад гэтага верша зрабіў і Владимир Бочаров 56 / Стихи.ру.
Яшчэ раз дзякуй, Марына, за добрыя словы.
З павагай да Вас
Леонтий Обринский 18.02.2016 14:01 Заявить о нарушении
об этом переводе В.Бочарова идет речь?
Марина Влада-Верасень 19.02.2016 22:53 Заявить о нарушении
http://www.stihi.ru/2005/02/05-1631
С наилучшими пожеланиями,
Марина Влада-Верасень 19.02.2016 22:53 Заявить о нарушении