Если бы мне было ведомо...
Калі б я ведаў,
з раніцы жыцця –
пра Сэнс жыццёвы чалавеччы...
Хоць, пазнаецца намі Ён
ў Хвіліну забыцця,
ў Хвіліну зходу ў Вечнасць ?..
У тую Вечнасць,
дзе ужо няма –
ні раніцы, ні луга за ракою...
Ні вечара, са смуткамі, бяз сна...
У тую Вечнасць “вечнага спакою”...
Калі б я ведаў,
гэты Сэнс жыцця –
калі ў жыццё,
шчэ толькі выйшаў з дому я...
Калі здаваўся Сэнс мне, як працяг
пачатку Шляха,
шляха ў Невядомае...
А Невядомае,
заўжды – такі Спакус,
што кожнага дзіцёнка цягне Манай,
для кожнага – на розны густ.
А густ – з’яўляецца Падманам...
Калі б я ведаў,
шчэ калі дзіця –
пра Сэнс жыццёвы, чалавеччы...
То – проста б насалодваў Смак Жыцця !
Бо – Сэнсу, й Смаку там няма –
там,
дзе чакае нас “спакой прадвечны”...
*+*
20 снежня 2014 г.
Свидетельство о публикации №114122405216