Вам, кукушка об этом не расскажет...

"Вам,  зязюля  гэта  не  раскажа..."

Зведаць  нам,
нікОму  не  данО –
колькі  жыць, калі  нам – паміраць...
Лёс  маўчыць.
І  не – каб  падказаць,
дык – скУллі !
Прыйдзе  Час  калісьці – ўсё  адно…
   Не  шукай, гады  каб  падлічыць,
зязюлю.

Зведаць  нам,
нікОму  не  данО –
Лёс  калі  закрые  нашы  вочы...
І, ня  трэба  з гэтага  тужыць,
ў  іншы  раз – не  давядзецца  жыць,
бо – аднойчы  толькі, нараджаемся  з  матулі.
Прыйдзе  Час – не  празвініць  званок,
проста  перастане  сэрца  крочыць...
   Не  лічы  “ку-ку” 
дурной  зязюлі.

Зведаць  можа,
кожны  з  нас  адно –
як  пражыць  жыццё, якое  дАна...
Бо, ад  кожнана  ў  залежнасці  яно –
ці,  трусліва  і падлюча, ці – адвАжна.
Ў  гэтым – у  жыцці  тваё  прызванне.
   А  зязюля,
вам  пра  гэта – не  раскажа...   
*+*
28 лістапада 2014 г.

**(зязюля – кукушка;  зведаць – узнать;  колькі – сколько; калі – когда; Лёс – Судьба;  маўчыць – молчит; 
падказаць – подсказать;  дык –скУлли  - а  вот вам – фигу (идиома);  Час – Время конкретное; 
калісьці – когда-то;  не  шукай – не  ищи; вочы – глаза; ня  трэба – не  надо; тужыць – тосковать,печалиться; 
аднойчы – однажды;  сэрца –сердце;  крочыць – шагать,идти; не  личы – не  считай, не  подсчитывай; 
ад  кожнана – от  каждого; ў  залежнасці – в  зависимости).