Так не бывае –
каб жыццё пражыць,
як быццам п’еш, і п’еш,
са смагаю,з крыніцы...
Бо, цягнуць ў вір такія дні-цяжы –
што згодзен сам ты, нават, утапіцца...
Так не бывае –
каб ты жыў, і жыў,
як быццам вечнасць богам даравана...
Бо, з той хвіліны – да канца бяжыш,
як ты – ад пупавіны адарваны...
Так не бывае –
каб ты ўвесь век тужыў,
як быццам Сьвет супраць цябе – у змове...
Бо, толькі тым і трэба даражыць –
што ты жывеш,
няхай і выпадкова...
*+*
20 лістапада 2014 г.
**(смага - жажда; вір - омут,водоворот; згодзен - согласен; хвіліна - миг;
тужыў - горевал; Сьвет - Мир; у змове - в сговоре; няхай - пусть даже;
выпадкова - случайно)
Так не бывае...
© Copyright: Олег Буйницкий, 2014
Свидетельство о публикации №114112005265
Свидетельство о публикации №114112005265
Рецензии
Добры верш.
Але тут:
"...каб ты век увесь тужыў," магчыма недагляд. Не лепш, бо так не бывае, але дакладней так "каб ты ўвесь век тужыў".
Владимир Войтюлевич 20.11.2014 22:49 • Заявить о нарушении
Але тут:
"...каб ты век увесь тужыў," магчыма недагляд. Не лепш, бо так не бывае, але дакладней так "каб ты ўвесь век тужыў".
Владимир Войтюлевич 20.11.2014 22:49 • Заявить о нарушении
Дзякую, падправіў. Справа ў тым, што Вершы -
неяк неверагодна з'яўляюцца,
узімку - калі я п'ю каву з цыгарэтамі - на лоджыі у Менску,
а улетку - пад яблыняй у Косава...
Вось так...
Олег Буйницкий 20.11.2014 23:06 Заявить о нарушении
неяк неверагодна з'яўляюцца,
узімку - калі я п'ю каву з цыгарэтамі - на лоджыі у Менску,
а улетку - пад яблыняй у Косава...
Вось так...
Олег Буйницкий 20.11.2014 23:06 Заявить о нарушении