Каля помнiка Адаму Мiцкевiчу

Жыццё поўнае прыгод
І болю таксама
Ўвекавечыў тут народ
У постаці Адама.

Пасля смерці  ў неба ўзнёс
Можна й ганарыцца
Мо' такі чакае лёс
І цябе сястрыца?

Можа стрэнеш і сама
Ты твайго Адама
Жыццё, помні, не турма
Ідзі к мары прама!

Час усё расставіць сам
Рашыся дзяўчына!
Дасць Бог, як стаіць Адам
Стане тут і Ніна!


Рецензии