Вячэрні званок па тэлефону.“Косаўскі зшытак”.
***
ПазвОніў нехта...
Памыліўся нумарам...
Ня верыў доўга...
І угаворваў, каб паклікаў Кацярыну...
Я, ляпнуў з гумарам –
што збегла некуды,
аж грымнула дзьвярыма.
– То можа, да цябе бяжыць па вуліцам ?
– То можа, вы дамовілісь сустрэцца ?
І ён-такі паверыў маёй дурасці...
І адключыўся...
Кахае мабыць,
і надзеецца...
Ня ведаю –
сустрэлісь, альбо не...
Ці можа,
пОтым і дазвОніўся...
Сяжу на хаце,
і ніхто не звОніць да мяне.
Шкада...
Бо я – ня сплю...
Сяжу адзін,
з бяссонніцай...
*+*
28 красавіка 2014 г. вечарам у Косава...
*( памыліўся – ошибся; нумарам – номером; паклікаў – подозвал; з гумарам – с юмором;
некуды – куда-то; дамовілісь сустрэцца – договорились встретиться;
кахае мабыць – любит наверное;
шкада – жаль).
Вечерний звонок по телефону. Коссовская тетрадь
© Copyright: Олег Буйницкий, 2014
Свидетельство о публикации №114043010371
Свидетельство о публикации №114043010371
Рецензии