О Языке Родном замолвлю Слово я...

Аб  Мове  Роднай  замоўлю  Слова  я…
***
Жыццё  гады  пакрыху  адбірае...
Прыходзе  Сьмерць,
і  кажа  нам:
– Пара.
Старэюць  хаты...
Дрэвы  паміраюць...
Зыходзяць  людзі  на  пагостны  Край.

Жыццё –
дае  гады, і  забірае...
Ў  скарбонку  Вечнасці  кладзе.
Калі ж, хто  з  нас  і  памірае,
то, ў  Рай, ці  ў  Ад –
не  пападзе.
Зямля  усіх  нас – у  сябе  прыемле.
І  творыць  прах –
і  з  Добрага, і  з  Злога...
Мы, як  Сусвета  частка,
ляжам  ў  зЕмлю.
І  застаюцца   толькі –
наша  Праца  з  Словам.

Калі ж  Народ
губляе  сваю  Мову,
Гісторыя  народ  такі –
як  сьмецце  можа  змесьці !
Бо, ў  Будучыні 
не  павядуць  Размову,
пра  той  народ –
чыёй  і  Мовы  ўжо  няма  на Сьвеце.
*+*
1  сакавіка 2014 г.  Менск. Беларусь.
 


Рецензии