За хлебам. Гишторыи деда Алега

Са зборніка "Гішторыі дзеда Алега".

РаніцОй  пайшоў  за  хлебам,
ды  за  цУкарам  ў  магАзін.
Дзеду  што  яшчэ  патрЭбна...
Ну, тока  бабу,
рАзі...

Каб  парткІ  яму  памыла,
ды  трусы  з  кашуляю.
Ды, каб  калі  памру,
павЫла...
Хто жа  іншы... 
СкУллі...

Бабу  Бог  падараваў,
каб  хоць  верыць  мог  я,
што  хоць  нехта  гараваў,
калі  часам  здохну...

Дзеці?.. 
Будуць  гараваць,
на  людзЯх, хавАючы.
Чаго ж  болей  бедаваць
Жыць –  патрэбна  дАлейчы...

З  гэтых  думак  тармазнУў,
на  валун  прысЕўшы,
цыгарэтку  прыкурнУў,
неяк  ўраз  ссумнЕўшы...

Як жа  там, мая  старАя...
А, раптам,
нешта  з  сэрцам?
Ды  звалілась  дзе  ў  сараі,
і  чакае  сьмерці...

Я  да  хаты  й  павярнуў,
хвалюючЫсь  за  бАбу.
Я ж  яе  люблю, дурнУю!
Можа, токма, слаба...

За  парог! 
Гляжу – жывА!
І  з  чаго  забздзЕўся?
Дык, не адзін я  старавАт  –
і  яна ж  не  дзЕўка...

Баба  зыркнула  вачыма...
Ой, ня  вочы – свЁрдлы !
Хлеб, маўляў  дзе,
дурачЫна?!
Супакоіўся  я  ўраз  –
і  ў  магазІн  папЁрся...
*+*
29 мая 2013г.
**( раніцОй - утром; цУкар – сахар; патрЭбна – нужно; рАзі – если; парткі – штаны; кашуля – рубашка;
хто жа  іншы – кто же  другой; хавАючы – хороня; думка – мысль;   неяк  ўраз – как-то в момент; 
ссумнЕўшы –взгрустнувший; чакае – ожидает; хвалюючЫсь – волнуясь; вочы-свЁрдлы – глаза-свёрла;
супакоіўся – успокоился).