Рандэву пад вечар

Са  зборніка  “Гішторыі  дзеда  Алега”.

РАНДЭВУ  ПАД  ВЕЧАР.

Я  пагледзеў  перадачу 
пра “блакітных”, ды “нудзістаў”...
З  кімсьці  трэба ж  пасудачыць.
Ажно  ў  хаце не сядзіцца!

Ўвечар  выйшаў  пасядзець,
і  палУзгаць  семкі-семачкі.
Ды  забыў  парткі  надзець...
А  йшлі  ля хаты  дзевачкі...

Сталі  з  дзеда  рагатаць.
Самі, між  сабою...
І  давай  мяне  пытаць –
без  парткоў  чаго  я...

Я ж  паважна  адказаў,
што  ў  такусь  спякоту 
ў  порткі  ўсоўваваць  свой  зад 
дзеду  неахвота!

А  яшчэ  я  і  “нудзіст”,
і “супэр-стар-стыляга”!
Шчэ, дзяўчаты,  паглядзІм,
калі  з  якой  прылягу...

Нават  семкі  адлажыў,
і  прыўстаў  над  лавачкай...
Гурт  дзяўчат  як  пабяжыць,
З  лямантам: - Ой, мамачка!

...і  нікОга,
 каб  мяне  хто  матцюгнуў...
Бабы  ўсе – гародамі...
Заўтры  шорты  нацягну.
Я, “нудзіст”  ня  горды...
*+*
12 мая 2013г.
**(“блакітныя” – “голубые”; парткі – штаны; рагатаць – хохотаць;
спякОта – жарища; лямант – вопли).