Косовское озеро у дома Тадеуша Костюшки

КОСАЎСКАЕ  ВОЗЕРА  ЛЯ  ХАТЫ  ТАДЕВУША  КАСТЮШКі.
(г.Косава – радзіма Т.Кастюшкі)
***
Вось…
Май прыйшоў…
Цудоўны месяц май…
А я да возера папоўз,
з кіёчкам…
Наверсе неба смачненькі блакіт –
хоць ты яго ўдыхай,
ці – пі, як той нектар,
маленькімі глытОчкамі…

РакА – цячЭ…
Рака – журчЫць…
І – цягне, цягне за сабой,
кудысьці…
Вось такжа і жыццё наша – бяжыць…
Рака пятлЯючага жЫцця…

Таму й  хажу,
да Косаўскага возера,
не да ракі.
Прыхожу – пасядзець, тут – ціха …
Тут клёў чакаюць рыбакі,
і  дзеці-“маракі”  –
майструюць з дошак свой “Кон-Тікі”…

Тут – ад дажджОў збіраецца вада…
Крынічкі, з недраў, дабаўляюць мОцы…
Тут – раствараецца
жыццёвая бяда…
І  я – старЫ,
тут адчувАю  сябе хлопцам…
*+*
5 мая 2013г.
**( вось – вот; цудоўны – чудесный; наверсе – вверху; смачненькі блакіт – вкусненькая голубизна;
ці  пі – или  пей; глытОчкамі – глоточками; ракА – река; цягне – тащит; кудысьці – кудато;
пятлЯючага жЫцця - петляющей жизни; чакаюць – выжидают; майструюць з дошак – мастерят из досок;
“Кон-Тікі” – знаменитый плот Тура Хейердала; мОцы – силы,мОщи; адчувАю – ощущаю).