Да пор якiх нясцi свой будзеш крыж?

Зямля Тучанская - дяцінства светлы рай,
Дзе басанож уперагонкі бегаў з рэхам
І агалошваў сінявокім звонкім сьмехам
Алешнік ля ракі і сенакос, і гай...
Урадам на падмурак камунізму
Адданы быў мой любы край!
Баліць ізноў! Бо зноўку бачу трызну.
Знішчэлы ты, бо ворагі-суседзі
Сцяжкамі аблажлі па граніцы
І кожнаму адно дефолт твой сніцца...
Каму ты верыш? І чаму маўчыш?
Да пор якіх нясці свой будзеш крыж?


Рецензии