Край клецкi самы любы i адзiны

Зязюля адкавала на лясы...
Ліпеньская ночка раным-рана
Асыпала на травы-верасы
Бялюткія пялёсткі Яна.

З нябёс упаў яскравых знічак рой
І светлячкамі замігцеў над жытам,
А ранкам брыльянцістаю парой
Адбіўся ў ружах чорным аксамітам.

Заружавеў на ўсходзе неба край,
Зардзелі ў промнях сонца арабіны...   
Мой сон, мой боль. Надзея і адчай:
Край клецкі – самы любы і адзіны!

Ці замалёўка гэта, ці то сказ,
Ці ўспамінак колішняга лета...
О чараўніца! Дзякуй многа раз
       За светлы позiрк, што збудзіў паэта.


Рецензии
Красивые у Вас стихи. Спасибо.

Осадчук Светлана   30.07.2010 20:40     Заявить о нарушении
Спасибо Светлана! Пишу о былом,
О том, что прошло, что свершилось.
Оно вспоминается с грустным теплом,
А злое что было - забылось

С теплом Стас

Станислав Шастак   02.08.2010 14:05   Заявить о нарушении