Дым дрыготкі, грывасты, ваенны...
Я не бачу рамантыкі ў ім.
Закрывае сабой дахі, сцены,
Дапаможнік чужым, не сваім.
Дым кудлаты, разрэджаны, мутны,
Як аблічча тваё мне забыць?
Дым лянівы, нібы каламутны,
Доўгай пасмаю зможа ён плыць.
Дым празрысты, слабенькі ды тонкі,
Ты, як здраднік, што здолеў прадаць.
Губіш гук папярэджвання звонкі,
Што замест ты сваім можаш даць?
Дым вільготны, танюткі, ваенны,
Нібы подых адчайнай душы.
Ты таварыш саладата нязменны,
Дапамогаю будзь, не грашы...
Дым ваенны
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2024
Свидетельство о публикации №124022302169
Свидетельство о публикации №124022302169
Рецензии