Завiхаецца мацi...

Завіхаецца маці ля печы,
Ліст капусны, на ім чорны хлеб.
Брат малодшы мой нешта ляпеча,
Ён далёкі ад нашых патрэб.

Па стальніцы мы соваем лямпу,
Мала света, у поцемках мы.
Навучанне нас цягне за лямку,
Фарміруюцца дзетак умы.

За сталом пачынаецца спрэчка —
Да каго стане лямпа бліжэй?
Язычок з газай  — лямпы сардэчка,
Галавою схілілісь ніжэй.

Разгаралася нават варожасць,
Бо за лямпу была барацьба.
Прагнасць ведаў усё пераможа,
Свет навукі — то не варажба.

У маленькай закінутай вёсцы
Да навукі пачаўся мой ход.
Вандраванне прынесла ўзнёсласць,
Прагнасць ведаў, да іх падыход.


Рецензии