Мне лес шапоча аб мінулым,
Сляды пакінула вайна.
Спагадным шумам — добрым, чулым,
Бяроза стрэне не адна.
Акопы за каналам бачу,
Яшчэ ад Першае вайны.
За памяць я зямлю адзячу —
Даруй спакой ёй, Божа, сны...
Мая пакутная зямліца
Пажары бачыла, бяду.
Перемагала цяжар бліца,
Я раны на зямлі знайду.
Наш лес застаўся напамінам,
Як бітву мужныя вялі.
Акопы — цяжкім успамінам,
Як раны роднае зямлі.
Мне лес напомніць аб мінулым.
З імпэтам абніму сасну.
З удзячнасцю слязою чулай
Загінуўшых тут памяну...
Мне лес шапоча...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2022
Свидетельство о публикации №122052701749
Свидетельство о публикации №122052701749
Рецензии