Захад кармазынавы,
Сонейка садзіцца.
Барбавее ў інеі
Сад, нібы таіцца.
Сэрца растрывожана,
Дзе ж ты, мой каханы?
Шмат разоў памножана —
Досвед пахаваны.
Пахнуць снегам, свежасцю
Гурбы каля плота.
Падае належнае —
Выбраная квота.
Трэба мне суцешыцца —
Не вярнуць былога.
Вершнік-мара спешыцца,
Не асіліць лога.
Захад кармазынавы,
Сонейка садзіцца.
Сад мой пахне інеем
Ды яшчэ суніцай...
Захад кармазынавы...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2022
Свидетельство о публикации №122020302908
Свидетельство о публикации №122020302908
Рецензии