Гарэза-вецер
Гасцюе, ды не першы дзень.
То як разбойнік ён засвішча,
А то рыпіць, нібыта пень.
Абудзіць нейкую трывогу,
Не заціхае дзень и ноч.
Не зносіць даха, дзякуй Богу!
Хоць да прыгоды ён ахвоч.
Усемагутны — ва ўладзе,
Вольналюбівы жэўжык ён.
Хістае яблыню ў садзе,
Як гаспадар зімовых дзён.
То трошкі сціхне, зноў сваволіць.
Яму хто можа даць загад?
Ніхто задзіру не зняволіць,
Бо ён не слухае парад.
Гарэза-вецер на гарышчы.
Дзівосны ён зімовы птах.
Разбойнікам ліхім засвішча,
Ды растрапецца па кутках.
Свидетельство о публикации №121122902857