Салдат невядомы!
Ты – сімвал вайны,
Зямля стала домам,
Ты бачыш у ёй сны.
Пражыў ты нядоўга,
Быў гіблым агонь,
Ды споўненым доўгам
Праславіў свой кон.
Камусьці быў сынам,
Каму – жаніхом,
Галоўна – Айчыне
Ты стаў даўжніком.
Не браў ты пазыкі,
Жыццё ты аддаў,
Не гралі музыкі,
Калі ты ўпаў.
Лёг тварам на захад,
Уткнуўся ў дол,
Працяг за атакай –
Наперадзе – дзот.
А маці чакала
Цябе ўсё жыццё,
Ды так гаравала –
Пайшла ў нябыццё.
Гаротніца гэта
Ўжо, мусіць, з табой.
Было яе мэтай,
Каб скончыўся бой.
Напэўна, вы разам,
А слёзы, як соль.
Адзіная радасць...
Адзіны ж і боль...
Невядомы салдат
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2018
Свидетельство о публикации №118102403949
Свидетельство о публикации №118102403949
Рецензии
Нават праз гады гэта вайна выклiкае жудасныя успамiны. Там загiнулi мае абодзьва дзяды.
Василий Чернявский 2 05.05.2020 03:36 • Заявить о нарушении
Василий Чернявский 2 05.05.2020 03:36 • Заявить о нарушении
Шчыра дзякую, паважаны Васіль! Спачуваю Вам, бо гэтыя ахвяры вайны святыя! Немагчыма на іх забыцца. Размовы з маім бацькай, які быў партызанам, паўплывалі на тэмы маіх вершаў. У іх адлюстраваны эпізоды вайны, аб якіх я даведалася ад бацькі. З цеплыней ды пашанай!
Татьяна Цыркунова 05.05.2020 11:16 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 05.05.2020 11:16 Заявить о нарушении