Рецензия на «Галактион. Злое время» (Лана Авидзба-Заалишвили)

ვთქვათ: მთად სამზეო და სანიავე
აღმართე ძეგლი, ელოლიავე...
ვარდებით მორთე, მოაიავე,
და... უცებ ანგრევს ჟამთა სიავე.

სდარაჯობს მტერი მშვენიერს ყოველს,
ჩუქურთმათ მჭრელსა თუ ფარჩათ მქსოველს,
ვარძიას, გეგუთს, თუ სვეტიცხოველს
ზედ დასტყობია ჟამთა სიავე.

ღრუბლებში ლალი იღვრება მნათის...
აგერ ნანგრევი ჰგონებს მარადისს,
ნანგრევებში კი იდუმალ დადის
იმ გარდასულთა ჟამთა სიავე.

ხალხში სიცოცხლე აღვიძებს გრძნობებს,
იშუშებს ომისმიერ ჭრილობებს
და ახალთახალს აგებს შენობებს,
რომ წარიშალოს ჟამთა სიავე!
1956.

Лана Авидзба-Заалишвили   26.02.2018 16:21     Заявить о нарушении

Перейти на страницу произведения
Перейти к списку рецензий на это произведение
Перейти к списку рецензий, полученных автором Лана Авидзба-Заалишвили
Перейти к списку рецензий, написанных автором Лана Авидзба-Заалишвили
Перейти к списку рецензий по разделу за 26.02.2018