Рецензия на «Парящие мысли» (Роза Хастян)
Այսպես, պատահաբար, իմացա, որ Ռոզա Հաստյանը Հայաստանի Գրողների Միության անդամ է, որի առթիվ շնորհավրելը մեր բոլորի սուրբ պարտականությունն է: Նույնիսկ չգիտեի, Ռոզա ջան, որ հինգ գրքերի հեղինակ ես: Սրտանց շնորհավորում եմ, և հավատացած եմ, որ ՌԳՄ-ը անդամակցվելդ ժամանակի հարց է և հաջողություն եմ ցանկանում:Անչափ ուրախ եմ, բայց չեմ նախանձում, գիտեմ, որ ժամանակը ընտրել է արժանիներին: Կեցցես: Генрих Бабаджанян 07.08.2017 15:47 Заявить о нарушении
Շնորհակալ եմ:
Շնորհավորանքը պարտականություն չէ, ուր մնաց՝ սուրբ լինի: Այ, սրտանց շնորհավորելու համար՝ շնորհակալ եմ: Տառոսը քեզ լինի: )) Роза Хастян 07.08.2017 17:26 Заявить о нарушении
Երբ չկա սրբություն, սիրտը դատարկ է: Հենց այդ սուրբ պարտականությունն է, որ խոսում է սրտից: Տարոսը, քո ասած, թող լինի արժանիներին, որոնք թեկուզ քիչ, բայց կան: Ես այդ ցուցակում երբեք չեմ լինի ինչպես նրանց, այնպես էլ իմ չկամեցությամբ:Ես գիտեմ իմ տեղը և արժեքը:Ապագան և ներկան նորարարներինն է և ուժեղներինը:
Генрих Бабаджанян 07.08.2017 18:00 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |