Рецензия на «*** Ужо трэцi тыдзень жыву я без жонкi» (Жэка)
Калі б гульня магла быць аналагам жыцця... Я часта назіраю, як маі дзеці гуляюць у Сімаў і мне нават жудасна робіцца - дачка можа патапіць мужа сваей падапечнай, каб стаць уладальніцай яго спадчыны... Вось тут у мяне і ўзнікаюць аналогіі з жыццем... Выхаваўчыя моманты дзецям не заўсёды да спадобы... Дзякуй за цікавы верш! З цеплынёй, Татьяна Егоровна Полякова 12.02.2005 • Заявить о нарушении
Дзякуй, Таццяна.
Ведаю, што на гэтую гульню рэальна падсядаюць. Сама правяла за ёй некалькі дзён запар. І больш за яе нават не сядала, бо ведаю, чым гэта можа скончыцца. Аналаг - не аналаг... Але шмат агульнага з нашым жыццём ўсё ж ёсць, хаця і ў спрошчаным выглядзе. Жэка 13.02.2005 00:50 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
