Сыпле сьнег

Сыпле й сыпле белы сьнег,
Час забыты ад гадоў,
Успамінам на вакне
Сьлед марозны сядзе зноў...

То з цяплом на шыбу ляжа
Ён з ўсьмешкай абы-дзе,
І нічога мне ня скажа,
Зьедзе, стопіцца ў вадзе...

Як сьняжынак тых, гадамі
"Прыліпала" шмат людзей,
Адны й сёння разам з намі,
Хтосьці зьнік, і без надзеі...


Рецензии