Сыпле сьнег
Час забыты ад гадоў,
Успамінам на вакне
Сьлед марозны сядзе зноў...
То з цяплом на шыбу ляжа
Ён з ўсьмешкай абы-дзе,
І нічога мне ня скажа,
Зьедзе, стопіцца ў вадзе...
Як сьняжынак тых, гадамі
"Прыліпала" шмат людзей,
Адны й сёння разам з намі,
Хтосьці зьнік, і без надзеі...
Свидетельство о публикации №125122708983