***
Дзе ворана вокліч трывожны
Народзіць мне верш мой апошні,
Дзе крочу па скошанай пожні
І вершы складаю пра сосны,
Што недзе на ўзгорку сумуюць
І ціха шумяць, і гавораць,
І быццам душу маю чуюць,
І зноў жа натхненне ёй дораць,
Дзе дыхаю вольным паветрам,
Там дзякую Богу за гэта
І лёсу зямнога паэта.
26. 12. 2025 г.
Дзе ворана воклiч трывожны...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2025
Свидетельство о публикации №125122604438
Свидетельство о публикации №125122604438
Рецензии