Жыццё-малiна i Загадкавая смерць
Выбітны блогер. Журналіст.
У Трыццаць Сем…
Узрост пазёра!
Раптоўна выкінуў сюрпрыз.
Як нейкі Байран, ці Губанаў.
Без Чорнай Рэчкі. Ноччу. Сам.
Тут лёгка напусьціць туману.
Ды сьпець, падобна «Верасам» –
Бо ёсьць з чаго…
Пра Завіруху.
Дзе белы снег… Ружовы шаль
Наперадзе лунае. Глуха
За ім паўзе сьмяротны жаль.
21-22.12.2025
PS:
В ночь с 20 на 21 декабря умер известный беларусский журналист и блогер, автор одного из самых популярных у беларусов ютуб-проектов «Жизнь-малина» Никита Мелкозеров. Об этом сообщил его друг, журналист Александр Ивулин.
«Сегодня ночью не стало моего друга Никиты Мелкозерова. Это не розыгрыш и не дурацкий прикол. Это реальность. И это ****ец. Очень прошу всех, особенно коллег-журналистов, не домысливать и не беспокоить родных Никиты. Как только будет какая-то публичная информация, я дам знать», – рассказал в своем блоге Ивулин.
Знакомые Никиты подтвердили Reform.news эту информацию. Вчера вечером Никите стало плохо. Он отлежался, почувствовал себя лучше через некоторое время. Затем встал, пошел и потерял сознание. Отказало сердце. Причина смерти будет известна после вскрытия.
Никита был известен тем, что вел здоровый образ жизни, занимался спортом, не курил, не употреблял алкоголь.
Ему было 37 лет.
Что можно (пока) добавить к этой печальной новости?!
Никиту я периодически поглыдывал.
Интервью («беларускі Дудзь»). Кое-что по нашей истории...
Зьлёгку падражніўшыся, спрытна перайшоў на Мову. Ужо ў Варшаве.
Нядаўна ажаніўся зь вядомай у сваем асяродзі (заклапочаным праблемамі сексу і вакол яго) блогершай Лінай Цапавай.
Раптоўна… Ды яшчэ – у дзень-ноч майго нараджэння.
37... Як і Губанаў (у 1983-м), якога я на днях неаднаразова успамінаў...
Верасы я прыцягнуў, часткова, да рыфмы (да «Сам»), а неяк і па слядах вершу ад Валі Шчугаравай – на мой адрас.
Там Песняры и Верасы
Поют о Беловежской пуще.
Снега на радость всем живущим
Метут. Светлеет мир вокруг...
А «Завіруха» (Э. Ханок, словы Г. Бураўкіна), з рэпертуару ансамбля Васіля Раінчыка, песьня – даволі сумная…
Белы снег белы снег белы снег белы след
Белы снег белы снег белы снег белы свет
За табой асцярожна ступаю
Засыпае нас снег засыпае
Патрапляю у замецены след
Патрапляю у замецены след
Засыпае нас снег засыпае
За табой асцярожна ступаю
Патрапляю у замецены след
У замецены след
Белы снег белы снег белы снег белы клен
Белы снег белы снег белы снег белы сон
Як паходня твой шаль ружаве
На зямлi я i ты i завея
И вакол нi вачей нi акон
И вакол нi вачей нi акон
На зямлi я i ты i завея
Як паходня твой шаль ружавее
И вакол нi вачей нi акон
Нi вачей ни акон
Ужо амаль дзевяць гадоў, як пайшоў з жыцця, саліст Александр Ціхановіч (1952–2017)…
Жыццё-маліна… Праект Мікіты М.
А у тых Верасоу (з Ціхановічам і Паплаўскай) была і «Малінаўка». Ужо па-расейску. Таго ж Ханка, на словы Паперэчнага (1934–2014).
Малиновки заслышав голосок,
Припомню я забытые свидания.
Три жердочки, березовый мосток
Над тихою речушкой без названия.
Прошу тебя, в час розовый напой тихонько мне,
Как дорог край берёзовый, в малиновой заре.
Как дорог край берёзовый, в малиновой заре.
А помнишь, шли неводомо куда.
И камушки у берега качались.
И пела нам малиновка тогда
О том, о чём напрасно мы молчали…
Куды больш вясёлая, чым «Завіруха». І ружовы тут не шаль (мільгаючы праз снег, як паходня (рас. – факел), а час. Час маладога ўзросту і малінавага золку-досвітку…
Маліна…
З якога боку паглядзець (калі пра Жыццё)…
Сожжён мосток, ушла из сердца боль,
Исчезла речка, вдаль умчалась юность.
Но песня, словно первая любовь,
Малиновкой опять ко мне вернулась.
-----------------------
Калі ўжо пра Жыццё... Дадам сюды і свой водгук на той верш Валі
«Ад беларускай Стоі»
Яшчэ, сястрыца, прасьпяваем –
Пра нешта блізкае, сваё.
Сталы накрыем з караваем.
Напоўнім чаркі да краёў.
Маркотны снежань – нават звыкла.
Дзівацтваў (горшых) не стрымаць.
Жыццё... Нябёсная пазыка.
Даецца людцам нездарма.
Свидетельство о публикации №125122205208