Я браў калісь удзел ў паходзе,
Калі збіралі землі мы.
Легенды ходзяць у народзе
Пра тыя слаўныя часы.
Тады я быў салдатам простым,
Сваёй Айчыне клятву меў.
Змагаўся люта ў бойцы жорсткай —
Паразаў бачыць не хацеў.
Гады міналі. Стала ясна:
На нас праклён які, ці што?
Чаму ж, калі ваюем шчасна,
Таўсцее толькі панскі стол?
А рэшта, нашы сем’і, вёскі,
Галее болей адчагосьці.
Блюзнерства
© Copyright: Урбан Шчур, 2025
Свидетельство о публикации №125122104856
Свидетельство о публикации №125122104856
Рецензии