(Пераклад з балгарскай мовы аўтара
паэта Красіміра Георгіева)
Вясёлка пралягла ў бяздонні неба,
Яна сабою ладзіць ашуканства:
Мінулае маё даўно, як глеба,
А недзе прышласць тайная – буянства.
Вясёлка – мост, вядома ж, гэта цуда…
Быў дожджык каляровым – не забыцца!
Каханне светлае, прыйшла астуда,
Мае пачуцці – вогнішча дыміцца…
Недзе за вясёлкай
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2025
Свидетельство о публикации №125120902423
Свидетельство о публикации №125120902423
Рецензии