Глядзі, як зоркі ў вышыні
Гараць нязгасным, дзіўным светам.
У кожнай - полымя ў агні,
Свая душа, свая прыкмета.
Нас мільярды на зямлі,
Як тых пясчынак у пустыні.
Але каб кветкі расцвілі,
Патрэбен кожны ў гэтай плыні.
Няма аднолькавых вачэй,
Няма і лёсаў паўтарэння.
Сярод бясконцасці начэй -
Жыцця кароткае імгненне.
І кожны - сусвет, і кожны - гук,
У хоры вечным і адзіным.
Цяпло ад непаўторных рук
Ляціць да сэрца жураўліным.
Зорны россып
© Copyright: Алиса Ольшевская, 2025
Свидетельство о публикации №125112107840
Свидетельство о публикации №125112107840
Рецензии