***
Прамаўчы пра стоеныя слёзы
Анямелай соннае глушы.
Паглядзі, як сыпле снег на лозы
Неба лістападаўскай душы.
Шэрань неба вечнасцю здаецца,
Як здаецца вечнай Беларусь.
Белым снегам сыпле і ліецца,
Нібы б'ецца Беларусі пульс.
Так рытмічна і павольна б'ецца...
Дзякуй Богу, мне не перажыць
Беларусь, што вечнасцю здаецца
І якую мне не разлюбіць.
19. 11. 2025 г.
Прамаучы пра стоеныя слёзы...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2025
Свидетельство о публикации №125111903921
Свидетельство о публикации №125111903921
Рецензии