Адна думка аб тым,
што гэта можа скончыцца,
забівае.
Кожнае пачуццё,
светлае або журлівае,
забівае.
Стук іншага сэрца каля майго
забівае.
І горш становішча, чым не хацець ісці да сну,
я не бачу.
І горш становіцца, калі я не хачу ісці да сну,
таму што думкі забіваюць.
Забіваюць...
Забіваюць як цвік у сцяну,
каб павесіць карціну...
Каб павесіць мяне на карціну:
маю скуру, як трафей, на сцяну.
Сцяна
© Copyright: Марья Самота, 2025
Свидетельство о публикации №125110700314
Свидетельство о публикации №125110700314
Рецензии