У ціхім шэпце спелых траў
Я чую мовы роднай гукі.
Як быццам продак нам паслаў
Свае пяшчотныя навукі.
Яна плыве, як ручаёк,
Праз пушчы, нівы і аблокі.
І кожны слова васілёк
Хавае мудрасці урокі.
Як дзіўна сэрцу адчуваць
Мелодыю старых напеваў.
І з кожным словам ажываць,
Як дрэва пад дажджом вясеннім.
Мелодыя роднага слова
© Copyright: Эмилия Ольшевская, 2025
Свидетельство о публикации №125110702477
Свидетельство о публикации №125110702477
Рецензии