Мая Радзіма — светлы край азёраў,
Дзе бусел кружыць у блакіце чыстым,
Дзе спеў званоў з маўклівых капліц-бораў
Ляціць над полем збожжам залацістым.
Тут кожны кут мне родны і знаёмы,
І кожны гук — як музыка святая.
Тут пахне мёдам, хлебам свежым
І сэрца тут ад шчасця замірае.
Твае лясы, як волаты-асілкі,
Трымаюць неба на магутных кронах.
І я шапчу, ідучы па сцяжынцы:
"Беларусь мая, ты вечна ў маім сэрцы!"
Тут замкаў вежы, быццам вартавыя,
Глядзяць на свет праз тоўшчу ўсіх вякоў.
І рэкі, нібы жылы маладыя,
Нясуць наш гонар да чужых краёў.
Няхай вятры гудуць, няхай грымяць навалы,
Мы выстаім, бо мы — адзін народ!
Мая Радзіма, край маёй ты славы,
Імя тваё — мой самы светлы ўзлёт!
І дзе б ні быў я, у якой краіне,
Я ў сэрцы вобраз твой заўжды нашу.
Мая Радзіма, ты для мяне адзіна,
Табой жыву, табой я даражу.
Мая Радзiма
© Copyright: Андрей Парачук, 2025
Свидетельство о публикации №125110106502
Свидетельство о публикации №125110106502
Рецензии