Пачуцці шчырыя да болю…
Чытаю Коласа радкі.
Пра слова роднае, пра волю,
Пра бег струменісты ракі.
Чаму яны запалі ў душу?
Іх не адкінуць, не забыць.
Чытаю – быццам бы я мушу,
Былое нельга перабіць.
Успамінаю: ладны зборнік
Суправаджаў маё жыццё.
Як мовы роднае паборнік,
Парушыў слова забыццё.
Я з асалодаю чытала,
Мой суразмоўнік, мой кумір.
Як слова ў сэрца западала,
Склад прыгажосці, як Памір.
Пачуцці шчырыя да болю…
Чытаю мужнасці радкі.
Пра родны край мой ды пра долю,
Шалёны бег жыцця ракі.
Чытаю Коласа...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2025
Свидетельство о публикации №125101904895
Свидетельство о публикации №125101904895
Рецензии