Яугенii
Бараўлянскай раённвй бальніцы.
Не патрэбна быць сапраўдным геніем,
каб прыдумаць гэткае імя
І назваць дачку сваю Яўгенія
Пасярод красы зямнога дня.
Яе косы, нібы думкі светлыя,
А ў вачах зіхціць агонь начы,
Ўто сустрэў алнойчы сярод лета я
Ў таямнічым горадзе начным.
Край азёр люляў цябе, Яўгенія! --
вырасціў і шчасце падарыў.
Дык няхай расце яно, не менее
Ружамі на маміным двары.
Ты шукай свваё, твары прыгожае,
У жыцці вуголлем не згарай!
Бо імя тваё ад ласкі божае,
Што аберагае родны край.
Свидетельство о публикации №125101702962