Сэрца вучня
Настаўнік жыве, як святло ў аснове.
Ён быццам агеньчык ў змроку шляхоў,
Што будзіць сумленне ў глыбіні сноў.
Прыпеў:
Ты – святло, што не згасае,
Ты – дарога праз гады.
Сэрца вучня памятае
Ціхі голас даўніны.
Ты не шукаў ні славы, ні ўзнагарод,
Тваё святло, як ціхі небасвод.
Ты быў там, дзе сэрца маўчыць,
І вучыў не баяцца жыць.
Прыпеў:
Ты – святло, што не згасае,
Ты – дарога праз гады.
Сэрца вучня памятае
Ціхі голас даўніны.
Твае словы, як зерне ў глебе,
Што прарастае, калі трэба.
І праз гады, праз шум і боль
Кожны вучань у сэрцы з табой.
Прыпеў:
Ты – святло, што не згасае,
Ты – дарога праз гады.
Сэрца вучня памятае
Ціхі голас даўніны.
Свидетельство о публикации №125100605298