***
Членам праўлення і прэзідыума
Саюза пісьменнікаў Беларусі
Дождж ідзе. Чакаю гною.
Мо, Віталій прывязе.
Ў лесе ўжо адной нагою.
Дома – на другой назе.
Не вязе ён і не звоніць.
Дождж ідзе. Грыбы растуць.
Ў лес жаданне мяне гоніць,
Але ж гной, мо, прывязуць.
Бульбачку тушу з грыбамі.
Кінуў мяса туды шмат.
Нехта едзе за кустамі.
Чую гною арамат.
Можа, то Жыжэнка едзе?
Трэба браму адчыніць.
Дождж ідзе, а ў лесе недзе
Падасінавік сядзіць...
Ў лесе ўжо адной нагою,
Дома – на другой назе.
Ну, калі ж Віталій гною
Мне нарэшце прывязе?
Пабег я вароты адчыняць, едзе...
04. 10. 2025 г.
Дождж iдзе. Чакаю гною...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2025
Свидетельство о публикации №125100403109
Свидетельство о публикации №125100403109
Рецензии