Прыкмета памяцi
Ад продкаў жыватворны, светлы дар.
Чырванакрылая вяха ад замеці,
Народ Айчыны – добры ўладар.
Агні дрыготкія, але ж бліскучыя,
Нібыта зоркі свецяць у начы.
Праносяць свет цераз лясы дрымучыя,
Каб нашу памяць вечна берагчы.
Агні зямныя, часам прамяністыя,
Пякельным раптам зробіцца агонь.
Напамінаюць, як дакладным выстралам
Збіваўся рух наладжаных пагонь.
Агні кастра – таго святога паліва,
Ратунак партызанаў у лясах…
Вялася барацьба крутымі хвалямі –
Жывуць павек у леса галасах.
Свидетельство о публикации №125092602494
Игорь Апрельский 26.09.2025 10:06 Заявить о нарушении
Добрага дня і новых прыгожых вершаў!
Татьяна Цыркунова 26.09.2025 11:23 Заявить о нарушении