Зно ку дожджык
І навошта ён нам трэба?
Эх... Паспець паспеў бы хлебу?
Аніяк не грэе глебу.
Зноўку хмары і халодна...
Неўтульна і самотна...
Сэрца ціск неверагодны..
Вось не быў бы год галодны...
Ягады ніяк не спеюць...
Яблынькі, нібы хварэюць...
Кветачкі ў палі радзеюць...
Вось такая тут падзея...
Дзе ты сонейка схавалась...
Мо цяпло перапужалась...
У чужых краях блукалась...
Цябе лета зачакалась...
Свидетельство о публикации №125090103016