Кольк роднай мове...
Колькі ў роднай мове
пяшчотных слоў,
Колькі мяккасці
і цеплыні.
Я здзіўляцца гатовы
зноў і зноў,
Як кранаюць
яё прамяні.
Грэе сонейкам
кожны гук яе,
І разгортваецца
душа.
У студзёную зіму
цяплом мяне
Выпраўляе ў
кожны шлях.
Дзе б ні быў, не забыцца
на ўсё жыццё,
Яе ласкі, пяшчот,
дабрыні.
Беларускай, роднай
мовы маёй,
што кранае
да глыбіні.
Свидетельство о публикации №125090102978