330. Sextus Propertius. Quid mihi tam multas lauda

• CCCXXX •

ПЕРВАЯ КНИГА ЭЛЕГИЙ

IV

(Из Секста Проперция)

Зачем ты восхваляешь, Басс, красавиц разных,
Чтоб, изменив, свою я бросил госпожу?
Зачем меня в стараньях тщетных и напрасных
Спасаешь, если я, не жалуясь, живу?
Ты можешь Антиопы, дочь царя Никтея,
Иль же спартанки Гермионы красоту
Хвалить и всех других, рождённых в апогее;
Но Цинтия им не уступит никому;
И если строгий суд произведёт сравненье
Её с другими, всех их превзойдёт она.
Не от изящных форм, Басс, чувствую волненье:
Есть большее, способное свести с ума:
Рассудка глас и достижения в искусствах,
Живая грация и красота лица.
Чем больше хочешь уничтожить наши чувства,
Тем мы быстрей расстроим верностью тебя.
Наказан будешь: так, пылая страстью, дева
Своим заклятым наречёт тебя врагом,
Меня к тебе не пустит по причине гнева
И не забудет о грехе вовек твоём.
Всем остальным рассказывать с насмешкой будет
О том, кто ты, — тебе впредь не откроют дверь.
Ни камень, ни алтарь священный не пропустит,
Чтоб слёзы горькие на нём пролить, поверь.
Для Цинтии моей печальней нет волненья,
Чем угасанье красоты из-за любви
Похищенной. Пусть будет всё без изменений,
Пусть никогда в ней не смогу изъян найти!

XIX.II.MMXXIV

__________

Sextus Propertius

ELEGIARVM LIBER PRIMVS

IV

Quid mihi tam multas laudando, Basse, puellas
mutatum domina cogis abire mea?
quid me non pateris vitae quodcumque sequetur
hoc magis assueto dicere servitio?
tu licet Antiopae formam Nycteidos, et tu
Spartanae referas laudibus Hermionae,
et quascumque tulit formosi temporis aetas;
Cynthia non illas nomen habere sinat:
nedum, si levibus fuerit collata figuris,
inferior duro iudice turpis eat.
haec sed forma mei pars est extrema furoris;
sunt maiora, quibus, Basse, perire iuvat:
ingenuus color et multis decus artibus, et quae
gaudia sub tacita dicere veste libet.
quo magis et nostros contendis solvere amores,
hoc magis accepta fallit uterque fide.
non impune feres: sciet haec insana puella
et tibi non tacitis vocibus hostis erit;
nec tibi me post haec committet Cynthia nec te
quaeret; erit tanti criminis illa memor,
et te circum omnis alias irata puellas
differet: heu nullo limine carus eris.
nullas illa suis contemnet fletibus aras,
et quicumque sacer, qualis ubique, lapis.
non ullo gravius temptatur Cynthia damno
quam sibi cum rapto cessat amore decus:
praecipue nostri. maneat sic semper, adoro,
nec quicquam ex illa quod querar inveniam!


Рецензии