Мова наша родная
Гучная, прыгожая.
Скарбніца народная,
Выказаць усё гожая.
Мова лапатлівая,
Нібы мора сіняе.
Часам шапатлівая,
Нібы крок па інеі.
Мова старажытная,
Не сыходзіць кроўная.
Нібы поле-жытніца –
Чыстая ды роўная.
Мова, ты чароўная,
Скарб народа – вечная…
Светлая, цудоўная,
Як жыццё спрадвечнае.
Мова, ты дзівосная,
Гаваркая, з сілаю…
Мы ўжо дарослымі
Зразумелі – мілая…
Свидетельство о публикации №125081801908